Het onderwijs aan het jonge kind tot 7 jaar heeft een eigen opdracht (Goorhuis & Immelman, 2010), waarbij de kleuterfase gezien wordt als een ontwikkelingsstadium, dat betekenis heeft in zichzelf. Denken vanuit het kind tegenover systeemdenken. Wanneer het jonge kind centraal komt te staan is spel een uitgangspunt voor het ontwikkelen tot kennis. Kennis ontwikkelt zich bij jonge kinderen doordat zij ontdekken en onderzoeken in een drie -dimensionele wereld. Spel is ervaren, experimenteren, herhalen en leren. Volgens Vygotsky (1978) wordt spel ook wel de leidende activiteit genoemd, de aanjager van de ontwikkeling. Spelen is voor jonge kinderen de beste manier is om hogere mentale functies te ontwikkelen. Spel dat kinderen uitdaagt tot nieuwe handelingen is een middel om ontwikkeling tot stand te brengen en om leereffecten te optimaliseren. Spel helpt bij aanpassing aan de omgeving en de cultuur. Spelenderwijs leren kinderen om te gaan met het onverwachte en worden gedrag en mentale functies verfijnd door het spelen (Kempes, den Heijer, Korteweg, Louwerse & Sterck, 2009; Pellis, Pellis & Bell, 2010).
Wanneer u behoefte heeft aan ondersteuning in de begeleiding van het jonge kind in uw school, bied ik u een gedifferentieerd aanbod met de keuze uit: